امروز میخوام توی این مقاله به بررسی OCI و CNCF بپردازیم. این دو نام هر دو سازمان های متن باز و شکل گرفته هستند که کار های متفاوتی انجام میدند هر چند همیشه اسم هاشون همراه با هم خیلی جاها در پلتفورم های کانتینری دیده میشه.
سازمان OCI در ژوئن سال ۲۰۱۵ توسط شرکت داکر، گوگل و سایر رهبران پیشرو تکنولوژی کانتینرها پایه گزاری شد و هدف از پایه گزاری اون استانداردسازی و تدوین استاندارد حول محور کانتینرها بود و در حال حاضر این سازمان دو استاندارد بیشتر نداره. یکی استاندارد فرمت Image های کانتینرها و دیگری استاندارد Runtime کانتینرها. هدف از استاندارد سازی هم بهبود روند توسعه و یکپاچگی پلتفرم های مبتنی بر کانتینر و Portability این تکنولوژی هست.
وجود این استانداردها این امکان رو به وجود آوردن که Image های ساخته شده توسط هر Container build tool که مطابق با استاندارد Image Spec سازمان OCI باشه روی هر Runtime منطبق با استاندارد Runtime Spec این سازمان اجرا بشه و بالعکس.
**در پست دیگری به بررسی مفهوم بحث برانگیز Container Runtime ها خواهیم پرداخت چرا که این اصطلاح دارای ابعاد و تفسیر های مختلف دارد.
در سوی دیگه سازمان CNCF که یک سازمان متن باز هست توسط گوگل، ردهت، CoreOS در سال ۲۰۱۵ پایه گذاری شد و زیر مجموعه Linux Foundation قرار گرفت تا (شبیه بنیاد آپاچی که میزبان پروژه های متن باز بزرگ جاوایی هست) میزبان پروژه های مختص رایانش ابری یا همون Cloud Native Projects باشه. اکثر شرکت های توسعه نرم افزاری در حوزه ابری و همچنین پیشروهای ارایانش ابری مانند آژور، گوگل کلود، آمازون وب سرویس، علی بابا کلود و …. جزو اعضا و Contributor های این سازمان هستند.
در حال حاضر CNCF تعداد ۱۸ پروژه پایدار یا به اصلاح خودشون Graduate داره که شناخته شده ترین هاش Kubernetes, Containerd, Prometheus, Envoy, etcd, CoreDNS, Helm , jaeger هستند و از طرفی ۳۷ پروژه هم در حالت بتا یا به اصطلاح خودشون Incubation دارند که از مشهور تریناش میشه به Argo, CRI-O, CNI, gRPC, Knative, Longhorn اشاره کرد.
دیدگاه خود را بنویسید